Asilerle Savaşmak

Asilerle savaşmak üç şartla vacip olur:

1. Asilerin bir kuvvet oluşturmaları.

2. Halifenin kontrolünden çıkmış olmaları.

3. Ellerinde isyanlarında haklı olduklarını gösteren bir delil veya te'vil olması.

Asilerin esirleri öldürülmez, malları ganimet olarak alınmaz, yaralıları ölüme terkedilmez.

Adalet sahibi olan İslam halifesine karşı çıkan gruba Asi (baği) denir.

Bunlarla savaşmanın delili şu ayeti kerimedir:

"... Eğer mü'minlerden biri diğeri üzerine saldırırsa, saldıranlarla Al-lah'ın emrine dönmelerine kadar 'savaşınız. Eğer dönerlerse aralarını adaletle bulunuz..." (Hucurat: 49/9) Yukarıdaki 3 şartı kendilerinde bulunduran bu "Asi" grup veya gruplarına elçi gönderilerek barışa, sükuna ve varsa haksızlıkların giderilmesi için uzlaşmaya çağrılır. Haksızlıklar ve varsa yanlışlıklar giderilir. Yine de isyan etmeye devam ederlerse halife onlara nasihatta bulunur. Bununla da yola gelmezlerse kendilerine karşı savaş açılır. Asiler tamamen kontrol altına alındıktan sonra varsa malları geri verilir. Hz. Ali kendisine karşı çıkan Hariciler'e İbni Abbas'ı göndermiş, onun vasıtasıyla onlara nasihat etmiş. Bunun üzerine Hariciler'den dört bin kişi reisleri İbni Kavva ile birlikte tevbe ederek dönüş yapmışlar. Geri kalanları da ısrar etmiş, Hz. Ali de onlarla savaşmıştır. (Müsned İmam Ahmed, 1/87.)