Mest üzerine mesh şartları
Mestler üzerine meshedilebilmesi için ,şu şartlar bulunmalıdır:
1. Mestler, ayağa abdest için ayaklar yıkandıktan sonra giyilmiş olmalıdır. Bir özür
sebebiyle ayağa veya sargısına meshedilmiş olması da yıkama hükmündedir. Bu şekilde bir
meshten sonra giyilen mestler üzerine de meshedilebilir.
2. Abdestin, cünüplük, hayız ve nifas dışında başka bir sebeple bozulmuş olması gerekir.
Mestler ayakta iken cünüplük, hayız ve nifas hali olursa mesh bozulur ve gusül abdesti
alındıktan sonra mestler yeniden giyilebilir.
3. Mestler topukları örtmelidir.
4. Mestlerde ayak parmaklarının en küçüğü itibariyle üç parmak sığacak kadar yırtık bulunursa
mestler üzerine mesh caiz değildir. Yırtıkların mestin altında, üstünde veya kenarında
olması hükmü değiştirmez. Farklı mestlerde ki yırtıklar toplanmayıp bir mestteki yırtıklar
toplanır. Mestin birisinde iki parmak diğerinde bir parmak miktarı yırtık bulunması
durumunda mesh caizdir. Mestlerden birisinin önünde bir parmak, arkasında bir parmak,
kenarında bir parmak miktarı yırtık bulunsa mesh caiz değildir. Meshe engel olan yırtığın
kaidesi şudur: Açılıp altını gösteren veya birarada olduğu halde yürüme sırasında açılıp
ayağı gösteren yırtık meshe engeldir. Yırtık üç parmak miktarından fazla veya uzun bile olsa
açılıp altını göstermiyorsa meshe engel değildir. İçinde deri astarı olan bir mestin yüzü
açılırsa veya delik, yırtık dikilmiş ise meshe engel değildir.
5. Mesh mestin üzerine yapılmalıdır. Mestlerin altına mesh edilmez.
6. Mestler üzerine yapılacak meshin farz miktarı, her ayağın ön tarafına rastlayan mestin
üzerindeki el parmaklarının en küçüğü ile üç parmaklık yerdir. Meshin ayak parmaklarının
ucundan yukarıya doğru yapılması sünnete uygun bir meshtir. Ancak mestin üzerine su dökmek,
mesti sünger, bez gibi bir şeyle ıslatmak, mestin üstüne, enine olarak veya meshe mestin
koncundan başlamak da yeterli olur. Ancak bu şekildeki meshetmeler sünnete uygun düşmez.
7. Mestler onikibin adım kadar peşpeşe yol yürünebilecek derecede dayanıklı ve sağlam
olmalıdır.
8. Ayakların ön kısmında en az üç parmak miktarının mevcut olması şarttır.
9. Mestler bağlanmaksızın ayaklar üzerinde kendi başlarına durabilmelidir.
10. Mestler suyu altına geçirmemelidir.
11. Mestler, içindeki ayakları gösterecek şekilde şeffaf olmamalıdır (es-Serahsî, a.g.e., I,
99-101; el-Kâsânî, a.g.e., I, 9-12; İbnü'l-Hümâm, a.g.e., I, 128-134; Tahtâvî, Hâşiye Alâ
Merâkıl-Felâh, İstanbul 1985, s. 103-105; el-Fetâva'l-Hindiyye, Bulak 1315, I, 32-34).
Mesh süresi mukîm olanlar için bir gün bir gece, yolcular için ise üç gün üç gecedir. Meste
niyyet şartı yoktur. Mestler üzerine mesh eller ıslak bir şekilde sağ el parmaklarının sağ
mest, sol el parmaklarının sol mest üzerine yatırılıp ve parmakların araları açık bir
şekilde mestin ucundan ayak bileğine doğru çekilmek suretiyle yapılması sünnete uygun
olanıdır. Mesh süresi abdestin bozulduğu andan itibaren başlar. Meselâ öğle namazı vakti
şartlarına uygun olarak mest giyilmiş ve abdest ikindi vakti bozulmuş ise müddet ikindiden
itibaren başlar. Soğuktan ayağının donacağından korkan kimse mesh süresi dolsa bile
meshetmeye devam eder. Abdestli iken mesh süresi dolan kişinin mestlerini çıkarıp sadece
ayaklarını yıkaması yeterli olup yeniden abdest alma şartı yoktur. Mukîm iken mesh müddeti
tamamlanmadan sefere çıkan kişi sefer süresi tabi olur. Seferde olan kişi bir gün bir
gecelik süresi doldurur ve mukîm olursa mesh süresi dolmuştur. Mesh süresi dolduktan sonra
yolculuğa çıkan kişi mestlerini çıkarır ve abdest alarak mestlerini yeniden giyer
(es-Serahsî, a.g.e., I, 98-99,103-104; el-Kâsânî, a.g.e., I, 8-9; İbnü'l-Hümam, a.g.e.,
130-131; el-Fetâvâ'l-Hindiyye, I, 33-34, 36; Molla Hüsrev, Dürerü'l-Hukkâm, İstanbul 1979,
I, 35; Tahtâvî, a.g.e., s. 105).